Bark zamrożony
Przyczyny bólu:
Bark zamrożony to schorzenie, w którym dochodzi do znaczącego ograniczenia ruchomości stawu ramiennego, a w niektórych przypadkach może nawet prowadzić do jej całkowitej utraty. Co więcej, nasilony stan zapalny błony maziowej, która wyściela staw, prowadzi do tego schorzenia. W rezultacie ból i dyskomfort stają się nieodłącznym elementem codzienności pacjenta. Dodatkowo, zapalenie prowadzi do obkurczenia i usztywnienia błony maziowej, co skutkuje powstawaniem blizn oraz zrostów.
Choć dokładne przyczyny barku zamrożonego nie są znane, istnieją pewne czynniki, które zwiększają ryzyko jego wystąpienia. Z kolei choroba częściej dotyka kobiety w wieku 40-50 lat, osoby z cukrzycą lub zaburzeniami hormonalnymi, takimi jak choroby tarczycy. W niektórych przypadkach rozwój barku zamrożonego obserwuje się po urazach lub operacjach stawu ramiennego, choć w większości sytuacji schorzenie to pojawia się bez wyraźnej przyczyny. Co ważne, nie ma dowodów na to, że uprawianie sportu zwiększa ryzyko wystąpienia tego schorzenia.
Objawy:
Bark zamrożony to schorzenie przebiegające w trzech etapach, z których każdy charakteryzuje się specyficznymi objawami:
- Etap “zamrażania”: Trwający od 3 do 6 miesięcy, charakteryzuje się nasilającym się bólem barku, który stopniowo ogranicza zakres ruchu. Ból może być ostry i promieniujący, a ruchy stawu stają się coraz trudniejsze.
- Etap “zamrożenia”: Trwający od 3 do 10 miesięcy, w którym ból zaczyna ustępować, ale ruchomość barku pozostaje znacząco ograniczona. Staw jest “zamrożony”, a codzienne czynności wymagające użycia ręki stają się utrudnione.
- Etap “rozmrażania”: Trwający od 6 do 24 miesięcy, charakteryzuje się stopniowym powrotem ruchomości stawu. Ból zazwyczaj ustępuje całkowicie, a zakres ruchu stopniowo się zwiększa, aż do osiągnięcia pełnej sprawności.